دانشجویان از جوکر چه برداشتی داشته اند؟ - بی نهایت اس ام اس

به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرنگاران، نشریات دانشجویی به عنوان نماینده نگاه و اندیشه دانشجویان حرف های شنیده نشده زیادی دارند. گوشه و کنار نشریات به انتشار بخش های خواندنی هر نشریه می پردازد. این بخش مقاله انتخابی از آخرین شماره نشریه دانشجوییاکسیر شیخ رئیس می باشد.

از وقتی که یادمه عاشق کمیک بوک بوده ام و خواهم بود و در طول عمرم خیلی از اوقات زندگی ام را صرف مطالعه و دنبال کردن جهانی کمیک بوک کردم بنابراین به خودم حق میدم که خودم رو یک هوادار واقعی کمیک بوک بدونم، چون از اون دسته هوادار هایی هستم که همیشه این زمینه برایم نسبت به دیگر زمینه ها مثل سینما و انیمیشن و بازی اولویت داشته و همیشه سعی می کنم همه اقتباس های اجرا شده از روی شخصیت های کمیک بوکی را با ملاک وفاداری آن ها به رگ و ریشه شون که همون کمیک بوک باشه بسنجم و بهشون نمره بدم و برای کسی مثل من شیدن خبر پیشتازی فیلم جوکر در مراسم اسکار سال جاری با 11 نامزدی چیز هیجان انگیز نبود و میخوام دلیلش را براتون بگم.

در ابتدا ازتون دعوت می کنم به عقب برگردید یعنی به زمانی که برای اولین بار با شخصیت های جهانی کمیک بوک آشنا شدید یا اونا را در قالب فیلم، انیمیشن یا بازی های ویدئویی دیدید و بهشون علاقه مند شدید. ازتون سوال می کنم که چی باعث شد که بهشون علاقه مند بشید؟ اجازه بدید کمی بهتون یاری کنم همه ما اولش در دوران کودکی یا نوجوانی جذب این شخصیت ها شدیم، چون متفاوت بودن. چون جهانیی را در برابر ما قرار می دادند که با جهانی عادی فرق داشت، چون قهرمانانی را به ما نشان می دادند که ما دوست داشتیم مثل آن ها بشیم. چون قدرت هایی داشتند که دوست داشتیم ما هم داشته باشیم مثل پرواز کردن، زور زیاد داشتن، تند دویدن، چسبیدن به در و دیوار و ... چرا؟ چون دوست داشتیم خودمون را در قالب آن ها تصور کنیم. چون دوست داشتیم با فکر کردن به اونا و خوندن داستان هاشون به جهانیی هر چند موقت و کوتاه بریم که در اون قهرمان داستان بر مسائل پیروز میشه قلدر های مدرسه رو شکست می ده و در آخر به کسی که دوستش داره میرسه. بله این جهانیی بود از قهرمانان کمیک بوکی که ما رو به خودش جذب کرد و باعث شد که عاشقش بشیم. جهانیی خوش آب و رنگ و اغراق آمیز که شاید هیچ چیزش با عقل جور درنیاد و منطقی نباشه، ولی ما عاشقش شدیم، چون از جهانی اطرافمون بهتر بود و دوست داشتیم جای ابرقهرمانان باشیم برای کسی مثل من که با این جهان بزرگ شده و جنبه های دیگرش رو هم دیده مهم اینکه که وقتی از روی شخصیت های مورد علاقه ام اقتباس می شه به ذات و جوهره شون وفادار باشن در نتیجه من همیشه از فیلم هایی خوشم میاد که سعی نمی نمایند شخصیت های کمیک بوکی رو اونقدر با جهانی سینما وفق بدهند و در چارچوب قوانین و کلیشه های رایج سینمایی قرار بدهند که دیگه اثری از اون رگ و ریشه کمیک بوکی شون باقی نمونه. یعنی شما وقتی به عنوان یک تماشاچی به تماشای فیلمی مثل اونجرز 1 مینشینی بعد از فقط چند دقیقه میگی این یک فیلم کمیک بوکیه با مشخصات یک کمیک بوک و من عاشق اینم! آره من عاشق اینم که یک کارگردان بدون اینکه خجالت بکشه بیاد و فیلمی بسازه که با دیدنش بگیم این فیلم کمیک بوکه. یعنی بیاد و سبک کمیک بوک رو به سینما تحمیل کنه نه اینکه سینما خودش رو به فیلم او تحمیل کنه؛ و حالا نگاهی بیندازیم به فیلم جوکر. من اصلا کاری به بد بودن یا خوب بودن این فیلم از نظر اینکه مثلا فیلمنامه اش قویه یا تدوینش فلانه و ... ندارم. ولی سوالم اینه که شما با دیدن این فیلم آیا به یاد جهانی کمیک بوک میفتید؟ یعنی کدوم صحنه و سکانس فیلم هست که مخاطب عام و خاص رو به یاد جهانی انرژیک و منحصر بفرد کمیک بوک بندازه؟ بیایید با هم صادق باشیم و راستش رو بگیم هیچ کجای فیلم! دلیلش اینه که سازنده این فیلم فقط شخصیت رو از دل کمیک بوک انتخاب نموده و بعدش رفته دنبال اینکه چه طور یک فیلم سینمایی با رعایت تمام اصول و قواعد سینمایی رایج در ژانر مثل هنری بسازه و من با این موضوع مشکل دارم. ببینید دوستان من ... ما سال جاری شاهکاری داشتیم به نام انتقام جویان سرانجام بازی که پرفروش ترین فیلم تاریخ سینما هم لقب گرفت. این فیلم به شعور مخاطب احترام می گذاشت و داستان قوی داشت و از اول تا آخر رنگ و بوی کمیک بوک میداد و من ازش لذت بردم، چون سازندگانش با بغل کردن حال و هوای کمیک بوک های ابرقهرمانی یک فیلم پیروز خلق کردند با لحظات حماسی ابرقهرمانی و اصلا از کسی خجالت نکشیدند و اصلا هم براشون مهم نبود که فلان جایزه رو بگیرند، چون هدفشون فقط خدمت به هوادارانی بود که این هم سال فیلم های ابرقهرمانی رو دنبال نموده بودند و دنبال یک فرجام رضایت بخش بودند و اتفاقا نمراتی که منتقدین به این فیلم دادند بسیار بالاتر از جوکر بود. چی شد که جوکر 11 تا نامزدی اسکار نصیبش میشه؟ واسه اینه که اعضای آموزشگاه اسکار از اینکه به فیلمی که کمیک بوکه اسکار بدن وحشت دارن، چون کمیک بوکیه و اونا کمیک بوک رو مختص بچه ها میدونن! اونا ثابت نموده اند از اون فیلم کمیک بوکی خوششون میاد که متفاوت باشه و تفاوت یعنی اینکه هیچ سنخیتی با کمیک بوک نداشته باشد و ادای فیلم های روشنفکرانه و عمیق رو دربیاره و جوکر دقیقا همین حالت رو داره. یعنی اگر شما به مخاطب نگی که جوکر یک شخصیت کمیک بوکیه و بره و فیلم رو تماشا کنه اصلا حس نمیکنه که این شخصیت در دل کمیک بوک های پرانرژی دی سی کامیکس خلق شده است (جالبه که یه سری آدم بی سواد دارن میگن جوکر باید جایزه بگیره، چون نشون داد کمیک بوک هم میتونه متفاوت باشه و سینما باشه! در حالی که باید به حال این افراد گریه کرد و بهشون گفت: ما وقتی جشن می گیریم که سینما کمیک بوک بشه)

این واقعا منو عصبانی می کنه، چون آموزشگاه با بی توجهی به فیلم های مطرح کمیک بوکی داره اعلام می کنه که اگر می خوای جایزه بهت بدم باید شبیه به اون چیزی باشی که من می گم و من خوشم میاد. یعنی شبیه به تمام فیلم های به اصطلاح هنری که در سالیان گذشته جایزه گرفته اند. پس من به عنوان یک هوادار واقعی جهانی کمیک بوک از اینکه فیلم جوکر نتونست جایزه های زیادی رو در مراسم سال جاری بگیره شادم، چون این جایزه ها رو افتخاری برای کمیک بوک نمی دونم. جوکر مثل هر فیلم سینمایی دیگر است! واقعا برایم فرقی نمیکرد که جوکر اسکار بگیره یا مثلا مرد ایرلندی؟ آیا قراره فقط، چون اسم شخصیت کمیک بوکی روی فلان فیلم است ازش حمایت کنیم؟ چرا باید سنگش رو به سینه بزنیم؟ چون سیاه و دارک و خفنه و مثلا اجتماع رو به نقد می کشه؟ خب اینا رو که قبلا فیلم های بهترین مثل راننده تاکسی و سلطان کمدی و ... به تصویر کشیده بودن. جوکر هم در خوشبینانه ترین حالت مثل اونا! و من به عنوان یک هوادار واقعی کمیک بوک (نه کسی که تو عمرش حتی یک کمیک بوک نخونده و فقط با دیدن بتمن های نولان و انجام دادن بازی های آرخام و تماشای سریال اروو خودش رو هوادار میدونه) وقتی واقعا شاد میشم که فیلم برنده اسکار و این چیزا بشه که اون لحظات ناب و شگفت انگیز کمیک بوکی رو که اول بار اون بچه شش ساله را عاشق خودش کرد به تصویر کشیده باشه و از اینکه شخصیت های اصلیش قهرمان شنل پوش و کاستیوم دار و دارای قدرت های مافوق بشری باشن خجالت نکشه و از اینکه انگ بچه گانه بودن بهش بزنن نترسه و مهم تر اینکه برای اینکه جایزه بگیره رنگ عوض نکنه.