روایت خون و خیانت
به گزارش بی نهایت اس ام اس، اکبر منتجبی روزنامه نگار و عضو شورای سردبیری روزنامه سازندگی درباره سریال زخم کاری نوشت:
یک: داستانِ طمع، داستان زیاده خواهی ها و داستان آدم هایی تا بن دندان فاسد، طبعا موضوع تازه ای نیست اما ممکن است هر بار با روایتی تازه و متفاوت، آدمی را به خود مشغول خود کند. حتی شمایل پدرخوانده شدن هم در فیلم و سریال ها تازگی ندارد اما آنچه سریال زخم کاری را برای من دیدنی تر نموده موضوع فرامتن آن است. داستانی که می توان آن را به موضوعات مهم دور و اطراف خود ارتباط داد و تاریخ خودمان را در داستان آن ببینیم. داستان مرگ های مشکوک، خون ریزی ها و فساد و سقوط انسان.
سریال و حتی کتاب، با نگاهی مستقیم به نمایشنامه مکبث نوشته و ساخته شده است.
خیانت، بن مایه کار شکسپیر است. خیانت نه برای طمع و زیاده خواهی، که برای رسیدن به قدرت. خیانت برای رسیدن به قدرت، از جهت خون و جنایت می گذرد. زخم کاری هم اساسش بر همین خیانت برای رسیدن به قدرت است.
دو: ما با خانواده ای روبرو هستیم که سالهای دور از شهر یا دهی به نام جعفرآباد به تهران آمده و در سازوکار نامتعارف اقتصادی، یک شبه ره صدساله رفته و به مافیا تبدیل شده اند. مهمترین منطقه ها تجاری در دست آنهاست و در تجارت مواد مخدر، زیرخاکی و البته قراردادهای نفتی دست پررنگی دارند.
و اکنون یک نفر برای آن که قدرت بیشتری داشته باشد، خیانت می نماید، دست به قتل می زند و خون می ریزد تا قدرتش را مستحکم تر کند.
در زخم کاری شاه کوچکی در حال عظیم شدن است. مردی که می داند و البته مجبور است خون بیشتری بریزد تا قدرتش تثبیت گردد.
سه: زخم کاری، داستان عصر تاریکی است. عصری که مردان میانمایه با روابط، زدوبندهای اقتصادی، پنهان و خطرناک برکشیده شده اند و با عبور از گذشته نکبت بار خود علیه پدران خود می شورند. زخم کاری داستان آدم هایی است که برای قدرت بیشتر، نابودی عظیمان خود را رقم می زنند. با دروغ فقرای در راه مانده را اجیر می نمایند تا با جنایت راه آنها را هموار نمایند. پرداختن به قتل مشکوک و طبیعی جلوه دادن آن برای آنکه قدرت را یکسره در دست بگیری، عجیب است. این داستان برایتان ما به ازای تاریخی ندارد؟ پس ما در زخم کاری با دستهای آلوده روبرو هستیم.
چهار: آدم ها در زخم کاری اساسا شاد نیستند. به رغم اینکه ثروت بسیاری دارند یا حتی قدرت، اما شاد نیستند. ما با خانواده ای مافیایی روبرو هستیم که از بیرون، برترین زندگی را نشان می دهد اما از درون در حال فروپاشی است.
ثروت ممکن است رفاه بیاورد اما رفاه الزاما منجر به آسودگی و آرامش روح نمی گردد. چنین است که مالکی در خلوت خود از خود هراسان است. و سمیرا زن اغواگر مالکی با آنکه به خواسته هایش یک به یک می رسد، ناآرام است و خیانت را در زیر سقف خود لمس می نماید. حتی ناصر ریزآبادی هم شاد نیست.او البته مغموم عظیم است، هم از پدر زخم می خورد و هم از رقیب دیرین که در حکم برادر است. پس چه کسی او را جدی می گیرد؟
پنج: دوگانه سازی هم یکی از ابزارهای مهم این سریال در پیشبرد داستان است. دوگانه فرودست و فرادست؛ دوگانه ناصر و مالکی برای تصاحب شرکت؛ دوگانه سمیرا و منصوره و رقابت آنها برای تصاحب عشق؛ دوگانه مظفری و میرلوحی که یکی سمت مالک می ایستد و آن دیگری سمت ناصر؛ و نهایتا دوگانه قدرت و ثروت. آدمی قدرت را به پول نمی فروشد. این آن چیزی بود که سیمرا به مالک یادآوری کرد.
شش: اما آینده چگونه خواهد بود؟ مظفری به مالک گفت من انتها این بازی ای که تو شروع نموده ای را نمی دانم. اما انتها خط معین است. کارگردان پدرکشی را مذموم می داند و آنچنان که تاریخ به ما نشان داده، آدم ها و قدرتمندان آنچنان که برکشیده شدند، به زیرکشیده می شوند. از قانون طبیعت، گریزی نیست. هرچند که قدرتمند باشی و ثروتت افزون تر باشد. انتها راه سیاه است و مرگ در بدترین حالت انتظارت را می کشد.
منبع: خبرگزاری پانا