چرا آشفته بازار USB، C در سال 2022 همچنان پابرجاست؟ - بی نهایت اس ام اس

این درهم ریختگی نتیجه نبود قوانین الزام آور برای شرکت های فراوری نماینده کابل و گجت های مجهز به پورت USB-C است و باعث شده ناچار شویم برای گوشی، لپ تاپ، تبلت، PC، دوربین و گجت های دیگر کابل های USB-C مختلفی تهیه کنیم که در ظاهر با هم فرقی ندارند اما عملکردشان به شدت فرق دارد. حتی گاهی می بینیم که 2 کابل شارژ USB-C از نظر توان شارژ متفاوتند و نمی توان برای دو گوشی از یک کابل مشابه استفاده کرد.

پیچیدگی در بازار لوازم USB-C

یکی از دلایل پیچیدگی USB - C این است که برای هر قابلیتی مثل انتقال جریان برق، داده و ویدیو معینات و ویژگی های متفاوت و گاها متناقضی وجود دارد که کمتر کسی از آن ها سر درمی آورد. از این رو نمی توانید هر کابلی را بردارید و از آن انتظار داشته باشید که تمام این کارها را انجام دهد.

اما چطور می توان قابلیت های USB کابل یا یک وسیله را به درستی شناسایی کرد؟ برای این کار دو راه داریم که شامل آنالیز اطلاعات درج شده روی بسته بندی کابل یا خود آن است. بدین منظور باید دنبال لوگوهای مربوط به سازمان ناظر بر استاندارد USB به نام USB-IF بگردید. با این حال، همه فراورینمایندگان از این کنوانسیون پیروی نمی نمایند و معینات متفاوتی را برای انتقال داده یا توان روی بسته بندی یا محصول درج می نمایند.

قبل از اینکه درباره مجادله بین فراورینمایندگان و سازمان USB-IF صحبت کنیم، باید درباره اوضاع استانداردهای انتقال داده و شارژ در خود استاندارد USB-C صحبت کنم تا ببینید اوضاع چقدر آشفته است و برای شناسایی همه آن ها باید به میزان چندین واحد درسی اطلاعات داشته باشید.

داده

نام گذاری و شماره گذاری مربوط به استانداردهای انتقال داده به گونه ای است که می توان آن را پیچیده ترین موضوع در دنیای USB دانست. سازمان USB-IF لوگو و برچسب ها را برای سه نسخه توصیه نموده که شامل USB 2.0, USB 3.2 و استاندارد تازه USB 4.0 می گردد. در این بین USB 3.2 شامل استاندارد قدیمی تر USB 3.1 هم می گردد.

از آنجا که اغلب شرکت ها به پیروی از آن ها اهمیت نمی دهند، هنوز تفاوت هایی را می بینید؛ مثل USB 3.1 که در معینات بسیاری از محصولات تازه لیست شده که در حالت ایدئال باید USB 3.2 باشد.

پیچیدگی های داده به اینجا ختم نمی گردد. برای مثال، سرعت انتقال داده USB 2.0 روی کاغذ 480 مگابیت در ثانیه است اما داده ها در USB 2.0 تنها می توانند در یک جهت جریان داشته باشند، بنابراین در واقع حداکثر سرعت 30 مگابایتی خواهید داشت. زمانی که فراورینمایندگان به USB 3.2 بدون اطلاعات اضافی اشاره می نمایند، سرعت انتقال داده می تواند بین 5 تا 20 گیگابیت در ثانیه تفاوت داشته باشد.

برای درک بهتر نگاهی به جدول زیر بیاندازید. اگر نمی توانید این اطلاعات را به خاطر بسپرید، نگران نباشید؛ چون هیچ کس نمی تواند. حتی رییس و مدیر ارشد عملیاتی (COO) انجمن USB-IF هم اعتراف نموده که همه این اطلاعات را حفظ نیست.

این انجمن در USB4 با ارائه تنها دو استاندارد سرعت 20 و 40 گیگابیت در ثانیه سعی نموده این مسائل را حل نماید. انجمن تصمیم گرفته USB 4 را بر پایه فناوری تاندربولت 3 توسعه دهد. اینتل از سال 2011 این رابط را معرفی کرد که با پروتکل های متنوعی سازگاری داشته و امکان انتقال دیتا، تصویر و غیره را فراهم می سازد. USB 4.0 از سرعت شارژ 100 واتی، نرخ انتقال داده تا 40 گیگابیت در ثانیه و پهنای باند کافی برای دو نمایشگر 4K یا یک مانیتور 5K پشتیبانی خواهد نمود.

با این وجود هنوز تعداد زیادی کابل یا تجهیزات سازگار با USB4 وجود ندارد. به علاوه، این پروتکل منحصرا با کانکتور USB-C سازگار است. ایده اصلی این است که تمام استانداردهای قبلی هم در این کانکتور یک کاسه شوند تا کاربر هم زمان از نرخ بالای انتقال داده، شارژ سریع و استریم سریع و بی دردسر ویدیو و صوت لذت ببرد اما پیاده سازی این فرایند در عمل آن قدرها سریع نیست.

شارژ

USB-IF معینات استاندارد شارژ USB-PD (Power Delivery) را ارائه می نماید که به وسیله شرکت هایی مانند اپل، گوگل و سامسونگ در محصولاتشان استفاده می گردد. این دستورالعمل با معین کردن محدودیت های توان و نحوه طراحی به شرکت ها یاری می نماید دستگاه ها را طوری فراوری نمایند که با خیال راحت قابلیت های شارژ سریع را به کاربران ارائه نمایند.

این انجمن در مهرماه سال گذشته لوگوهای تازهی را برای نمایش معینات کابل ها و شارژرهای USB4، USB Type-C و USB Power Delivery معرفی کرد که نشانگر توان و سرعت انتقال کابل ها هستند و شرکت ها باید آن ها را روی محصولاتشان حک نمایند.

همان طور که در تصاویر زیر می بینید لوگوها بسیار ساده بوده و تنها شامل یک عبارت در کنار عددی هستند که نشانگر حداکثر توان قابل پشتیبانی است. با این حال احتمالا تا کنون با محصولاتی که دربردارنده این لوگوها باشند، برخورد نداشته اید. از قلم نیاندازید که همه فراورینمایندگان از این استاندارد پیروی نمی نمایند و بسیاری از آن ها روش خود را دارند. برای مثال باید به استانداردهای شارژ سریع Qualcomm، شارژ Oppo SuperVooc، شارژ OnePlus Warp و شارژ Vivo Flash در دنیای گوشی های هوشمند اشاره نمود.

بعضی از این شرکت ها از کابل های اختصاصی استفاده می نمایند که شبیه کابل های USB-C معمولی دیگر است. در این موارد کاربر ممکن است نتواند تفاوت را تشخیص دهد. بنابراین اگر از کابل ناهمخوان با شارژر بهره ببرید، دستگاه شما شارژ می گردد، اما با سرعتی بسیار پایین تر از آنچه در بازار وجود دارد. آزاردهنده است نه؟

نزاعی که تنها به زیان کاربر است

حالا که تا حدودی با آشفتگی رایج در بازار آشنا شدیم، درک کوشش های USB-IF برای تثبیت لوگوهای ساده و واضح به عنوان استانداردی واحد آسان تر است. رییس این انجمن می گوید هدف USB-IF این است که مطمئن گردد همه کاربران با مشاهده لوگو به آسانی قابلیت های کابل یا درگاه USB-C را درک می نمایند. به نظر ساده می رسد اما سؤال این است که چه کسی باید شرکت ها را به این کار وادار کند؟

واقعیت این است که USB-IF تنها یک سازمان مشاوره دهنده است. هرچند شرکت های بسیاری در تدوین دستورالعمل های این انجمن شرکت دارند اما USB-IF در جایگاهی نیست که برندهای سخت افزاری را به استفاده از لوگوها در دستگاه های USB و لوازم جانبی وادار کند.

هر شرکتی با پرداخت هزینه سالیانه 5 هزار دلار می تواند به عضویت این سازمان درآید. یکی از مزایای پیوستن به این انجمن حق رأی و اظهار نظر در خصوص تغییراتی است که در استانداردهای آینده اعمال می شوند. جدای از این USB-IF تاییدیه هایی را برای کابل ها و تجهیزات جانبی صادر می نماید. صدور این گواهی برای اعضا، رایگان است و غیرعضوها می توانند محصولات خود را به وسیله لابراتوارها به تأیید برسانند.

این شرکت ها قبل از حک کردن تأییدیه این انجمن روی محصولاتشان باید محصولات خود را برای آزمایش ارسال نموده و گواهی را دریافت نموده باشند. مشکل اصلی این است که هر شرکتی می تواند USB را بدون دریافت این گواهینامه پیاده سازی کند و حتی در صورت دریافت گواهینامه مجبور به استفاده از لوگو نیست.

مارتین ورث، مدیر نوآوری و توسعه محصول شرکت بلکین با اشاره به تفاوت های گسترده در کابل های USB-C به کاربران توصیه می نماید کابل های با گواهی USB-IF را خریداری نمایند. او هم تأکید می نماید تشخیص اینکه دقیقا کدام کابل را خریداری کنید هنوز سخت است و کاربران هیچ راه آسانی برای تشخیص قابلیت های کابلی که دارد می خرند، ندارند.

آینده چگونه به نظر می رسد؟

USB-IF در استاندارد تازه USB 4، کوشش نموده موارد زیادی را با هم یکپارچه کند. به عنوان مثال، فقط از کانکتورهای USB-C استفاده می نماید، با دستگاه های با پورت USB 2.0 و USB 3.2 سازگار است و شامل استانداردهایی مانند تاندربولت 3.0 می گردد.

همان طور که مارتین ورث می گوید از آنجا که استاندارد USB 4 عمر زیادی ندارد، چند سالی طول می کشد تا شاهد عرضه گجت ها و لوازم جانبی سازگار با آن به بازار باشیم. اما در نهایت منظره USB 4 عالی به نظر می رسد چون سوپر کابلی است که همه کارها را انجام می دهد.

مشکل لوگو در مقابل معینات اما هنوز پابرجاست و همه کابل های USB 4 ممکن است تمام قابلیت های ذکر شده در استاندارد را نداشته باشند. پس هنوز باید معینات کابل های مختلف را با ذره بین آنالیز کنید.

با این حال انجمن USB-IF قصد دست کشیدن از راه حل لوگو محور خود را ندارد. رییس این انجمن می گوید در نهایت هدف این است که لوگوها برای پنج نوع کابل مختلف دو داده مهم را نشان دهند؛ نرخ انتقال داده و حداکثر توان شارژ قابل پشتیبانی.

بنابراین طبق معینات فعلی، پنج نوع کابل USB-C به C وجود خواهد داشت؛ USB 2.0 (480 مگابیت بر ثانیه)، 5 گیگابیت در ثانیه، 10 گیگابیت در ثانیه، 20 گیگابیت بر ثانیه و 40 گیگابیت در ثانیه. همه این کابل ها بعلاوه علامت هایی دارند که نشان دهنده توان شارژ آن ها است.

این راه حل از نظر تئوری عالی به نظر می رسد، اما انجمن چگونه برای اجرای آن برنامه ریزی می نماید؟ برای آغاز، یک بند اجباری استفاده از برچسب USB-C برای محصولات دریافت نماینده گواهی USB-IF در نظر گرفته شده است. با این حال، از آنجایی که برای استفاده از USB به تأیید این سازمان احتیاج ندارید، در نهایت با کابل های بدون علامت زیادی روبرو خواهیم شد که خبر خوبی به نظر نمی رسد.

در نهایت USB-C هر قدر هم کار ما را در انتقال داده، استریم ویدیو و صوت و حتی شارژ آسان نموده از طرف دیگر به خاطر این آشفته بازار نتوانسته ایم از پتانسیل های آن به صورت تمام و کمال بهره ببریم. آن طور که خبر می رسد آیفون هم از یکی دو سال دیگر به جرگه استفاده نمایندگان از USB-C خواهد پیوست. امیدواریم تا آن موقع اوضاع کمی بهتر شده باشد.