ایده ایکس باکس برای نسل بعد توهین به صنعت بازی و گیمرهاست - بی نهایت اس ام اس

فاجعه از همان ابتدای کار نمایان شد. حال و روز Halo Infinite به هیچ وجه خوب نیست، اما مایکروسافت در عرضه آن تا چند ماه دیگر مصر است. آنچه به عنوان گیم پلی Halo Infinite نشان مان دادند، در ظاهر قرار است نوید بازگشت این مجموعه را به ریشه های خود دهد. محیط ها، سلاح ها، دشمنان و مهم تر از همه، گیم پلی Halo Infinite عینا شبیه به قسمت اول این مجموعه بازی ها طراحی شده است.

تلاش برای شباهت به قسمت اول مجموعه هیلو حتی در گرافیک آن هم لحاظ شده است. در واقع، تنها کافی است کمی به بازی بنگریم تا به ایده پشت آن پی ببریم: اساسا Halo Infinite حقه ای برای جذب طرفداران قدیمی مجموعه بازی های هیلو به اکوسیستم جدید مایکروسافت و سرویس های حول آن است و نه چیزی بیشتر.

طولی نکشید که این ایده از سوی مایکروسافت هم کم و بیش تایید شد. دقایقی پس از نمایش بازی، آی جی ان مصاحبه ای با مایکروسافت درباره Halo Infinite منتشر کرد؛ مصاحبه ای که مشخصا به ساختار بازی و برنامه های مایکروسافت برای این بازی می پرداخت.

مایکروسافت هیلو را به یک بازی آنلاین سرویس-محور تبدیل کرده است؛ یعنی اساسا Halo Infinite یک بازی آنلاین شبیه به دستینی است، ولی نه حتی گرافیک دستینی 1 سال 2014 را دارد و نه گیم پلی خوب آن را. آنچه به عنوان گیم پلی بهترین بازی ایکس باکس سری ایکس نشان مان دادند، در مقابل یک بازی قدیمی ایکس باکس وان حرفی برای گفتن نداشت.

بگذارید مستقیما از خود مایکروسافت نقل کنیم: هیلو اینفینیت یک پلتفرم برای ارایه محتوای جدید در دنیای هیلو است و برنامه ای برای عرضه شماره های جدید هیلو در آینده وجود ندارد.

اگر هنوز وخامت قضیه را متوجه نشده اید، بیایید واقعیت آنچه مایکروسافت در ذهن دارد را ساده تر بیان کنیم: هیلو اینفینیت پنج سال در دست توسعه بوده، ولی ذره ای آماده عرضه نیست، اما چون قرار نیست کسی برای بازی پول دهد، مایکروسافت با خیال راحت یک بازی نصفه و نیمه را روی سرویس گیم پس به مخاطب تحویل می دهد. اساسا هیچ کس 60 دلار برای خرید بازی پیاده نشده است، در نتیجه صدای کسی هم در نمی آید و مایکروسافت هم قسر در می رود.

در نظر داشته باشید که این ها تخیلات ذهنی ما نیست: برنامه مایکروسافت رسما این است که به مرور زمان داستان Halo Infinite را در قالب آپدیت و چیزهایی شبیه به آن، کامل کند. حتی درست کردن شرایط وحشتناک گرافیک بازی هم به عنوان یک آپدیت برای زمانی نامشخص در نظر گرفته شده است.

مایکروسافت می داند که آن طرفدار دوآتشه هیلو که زندگی خود را روی ایکس باکس 360 صرف هیلو 3 و بخش چند نفره آن کرده بود و چند سالی است سراغ بازی نرفته، خبری از این تصمیمات و برنامه ها ندارد. مایکروسافت می داند که نام هیلو هنوز هم به خودی خود جواب می دهد، در نتیجه از آن استفاده می کند تا مخاطب های سرویس گیم پس خود را (که البته بدون اغراق بگوییم، بهترین سرویس اشتراکی تاریخ بازی است) بزرگتر کند.

چند هفته پیش بود که فیل اسپنسر، مدیر ایکس باکس، طی مصاحبه ای به وب سایت گیم اینداستری گفت که تصمیم آن ها برای عرضه بازی های شان روی چند نسل کنسولی، تاثیری روی کیفیت آن ها نخواهد گذاشت. ما هم این تاثیر نگذاشته را به خوبی در برنامه ایکس باکس آخر هفته تماشا کردیم.

واضح است که برای مایکروسافت، کیفیت آنچه روی گیم پس عرضه می کند، مهم نیست؛ حتی اگر آن بزرگترین مجموعه اش یعنی هیلو باشد. برای اولین بار هم نیست که چنین چیزی را می بینیم. به خوبی شرایط عرضه Master Chief Collection و Sea of Thieves را به خاطر داریم. سال ها طول کشید تا این دو بازی پس از ده ها آپدیت به شرایطی قابل قبول برسند.

مشکل این جاست که مایکروسافت نه تنها مسئله ای با این موضوع ندارد، بلکه متاسفانه قرار است خیلی جدی آن را ادامه دهد. هیلو اینفینیت به جای خود، دیروز از گوشه و کنار شنیدیم که حتی Fable جدید هم قرار است یک بازی آنلاین و سرویس-محور باشد.

هدف نهایی مایکروسافت این نیست که بازی خوب تحویل مخاطب خود دهد، بلکه هدف این است تا جار بزند که هیلو جدید آمده! اگر اشتراک گیم پس ما را بخرید، روی همه ایکس باکس ها، کامپیوترها، موبایل ها و تبلت ها می توانید آن را بازی کنید!

کنسول ایکس باکس ذره ای برای مایکروسافت مهم نیست. این را ما نمی گوییم، بلکه فیل اسپنسر می گوید. مایکروسافت درآمدی از فروش کنسول ایکس باکس ندارد. کنسول هایی مثل وان ایکس و سری ایکس آن قدر از دیدگاه مهندسی شگفت انگیز هستند که حتی ممکن است به خاطر هزینه های تحقیق و توسعه و طراحی آن ها، مایکروسافت نهایتا محتمل ضرر هم شده باشد. خود مایکروسافت هم می داند که نمی تواند در کنسول چه با نینتندو و چه با سونی رقابت کند. به همین دلیل هم اسپنسر بارها گفته که برنامه نهایی آن ها راه انداختن سرویس های استریم ابری ایکس باکس و ارایه آن به میلیاردها نفر روی کره زمین است.

با تمام این اوصاف، مایکروسافت ظاهرا متوجه نشده که نت فلیکس به این خاطر بزرگترین سرویس اشتراکی دنیاست که تمام قسمت های هر فصل سریال های خود را به آماده ترین شکل ممکن، در یک ساعت مشخص عرضه می کند.

گیم پس هنوز هم بهترین سرویس اشتراکی بازی است، ولی نه به خاطر مایکروسافت که در راستای پر کردن سریع تر لیست بازی های گیم پس کاملا قید کنترل کیفی را زده و حتی هیلو را فدای آن کرده، بلکه به خاطر سگا و اسکوئر انیکس که گیم پس را نجات داده اند.

خوشبختانه هنوز هم شرکت هایی وجود دارند که حاضرند پروژه های خود را یکی دو سال به عقب بیاندازند، ولی محصولی کامل و آماده تحویل خریدار دهند؛ شرکت هایی که نمی گذارند مایکروسافت سرویس گیم پس خود را به یک اشتراک برای عرضه بازی های نصفه و نیمه خود تبدیل کند.

عکس العمل ها نسبت به رونمایی از هیلو اینفینیت در شبکه های اجتماعی را به راحتی می توان به دو دسته تقسیم کرد؛ از یک سمت جماعتی بازی را به خاطر کیفیت بسیار پایین آن کوبیده اند و در طرف مقابل گروهی حس نوستالژی شان گل کرده و چپ و راست بازی را به این خاطر که شبیه به هیلو 1 است، ستایش می کنند.

به هیچ وجه نباید این موضوع را فراموش کنیم که مایکروسافت قصد کرده تا نسل بعد ایکس باکس را حول گیم پس شکل دهد و ایده آن ها هم از گیم پس، نه ساخت و ارایه تجربه هایی باکیفیت، بلکه ارایه لیستی بلند و بالا از بازی ها روی آن است. اینکه یک بازی روی یک سرویس اشتراکی عرضه می شود، دلیلی بر آن نیست تا آن را نیمه کاره تحویل مخاطب دهیم و به او بگوییم که قرار است همگام با بر برنامه ریزی های متعدد و طی پشتیبانی بلند مدت کامل و شاید درست شود.

هر قدر که می خواهید به کال آو دیوتی، دستینی و فیفا به خاطر سیاست های تجاری شان بد و بیراه بگویید، ولی هرگز نمی توانید این موضوع را انکار کنید که همه آن ها محصولی کامل، سرگرم کننده و باکیفیت تحویل مخاطب خود می دهند.

وقتی مایکروسافت و ایکس باکس، به عنوان یکی از سه مهره اصلی صنعت بازی، به ادامه جریان عرضه بازی های نصفه و نیمه دامن می زنند و رسما آن را به عنوان سیاستی مثبت معرفی می کنند، چگونه می توان انتظار داشت تا دیگر شرکت ها اعم از الکترونیک آرتز و یوبی سافت از انجام آن دست بکشند؟ چنین حرکاتی چیزی جز زیر سوال بردن هوش مخاطب نیست.