دومین حضور فرشته ها قصه ندارند بانو! در بازار نشر - بی نهایت اس ام اس

به گزارش گروه فرهنگی خبرنگاران ، این کتاب پس از انتشار خود با نقدهای مختلفی روبرو شد که بسیاری از آنها از منظر نوع ارتباط نویسنده اثر با سیدمهدی شجاعی و نیز نوع نگاه سیدعلی شجاعی به پرداخت موضوعات اجتماعی مطرح می شد و بر این باور بود که نویسنده نشانی از پدر خود در پرداخت اجتماعی سوژه های داستانی ندارد، غافل از اینکه سید علی شجاعی و نگاه انتقاد آمیز و در موارد پرتنش وی در این اثر به خوبی نماینده نگاه تند و تیز و انقادی سید مهدی شجاعی به موضوعات اجتماعی است که البته از منظر و نگاهی نو و مختص به سید علی شجاعی نوشته شده است.

تم اصلی بسیاری از داستان های شجاعی در این اثر بر مبنای خیانت و بی اعتمادی انسان ها به یکدیگر شکل گرفته است. بی اعتمادی که گاه منجر به یک نزاع درونی راوی با خود و پیرامونش می گردد و گاه او را به غمی سنگین و نوعی بی حسی فرو می برد.

این مجموعه که شامل داستان هایی با عنوان عاشقانه های یک سه شنبه بارانی، فرشته ها قصه ندارند بانو، پرهیب تاریکی از چند زن، وقت باریدن ماه، مجلس شبیه خوانی شبیه گم گشتگی یونس، امتداد سفید و بلند اندوه، آسمان تر از سپیده، چقدر بوی خون می آید، حیات مسأله گون یک خاطره، صبا و ناهید و مهتاب، صنم نیست، هر روز جان جوانی تازه بالغ، آیین باشکوه مرگ در حمام، لبریز از عبور و بی تابی کلمات تب دار یک لیلا می گردد بیش از هر چیز نشان از دغدغه های نویسنده در تجربه فرم های تازه در روایت دارد، دغدغه های که نویسنده بر مبنای آن سعی دارد از مناظر مختلف به تجزیه و تحلیل یک رویداد اجتماعی بپردازد. به بیان دیگر شجاعی در این مجموعه سعی نموده خود را به عنوان نویسنده مانند یک منشور در خدمت نمایش چند وجه از یک دغدغه اجتماعی قرار دهد که آن را در جامعه و فضای زیستی پیرامونش حس نموده است.

تم انتخاب شده توسط شجاعی در این کتاب بر مبنای یک ضرورت و واقعیت اجتماعی انتخاب شده است؛ ضرورتی که نویسنده را وا می دارد تا انسان های پیرامونی خودش را با شیوه های متعددی روایت کند که گاه بسیار سیاه و گاه بسیار معصومانه می نمایاند.

یکی از نکات قابل توجه در این کتاب ایجاد نوعی رئالیسم ایجابی از سوی نویسنده است. منطقی که بر مبنای آن سرنوشت بسیاری از شخصیت های داستان به صورت ایجابی حاصل از منطق انسان هایی است که در پیرامون وی زندگی می نمایند و از قضا نوع زندگی آنها در جغرافیای زیستی امروز ایران امری چندان دور از ذهن نیست. از این منظر سرانجام سیاه سرنوشت بسیاری از این انسان ها را می توان به صورت ایجابی ناشی از نوع رئالیسم موجود در زیست و زندگی انسان های داستان در فضای واقعی دانست. انسان هایی که تنها زاییده تخیل نویسنده نیستند و برون داد آنها خود دارای منطقی رئالستیک است.

اصرار بیش از حد نویسنده در این کتاب بر واقع بودن و نمایشی مستقیم و بدون لفافه از زشتی های پیرامون حیات زیستی انسان شهرنشین گاهی منجر به ایجاد سوءتفاهم در زبان و بیان وی و شائبه سیاه نمایی در آثار او می گردد، در حالی که کوشش شجاعی در این اثر تنها نمایشی حقیقی و بی پرده از تمامی واقعیاتی است که لمسش توسط وی او را به سوی داستانی بیان کردن آنها نیز سوق داده است.

تجدید چاپ این مجموعه داستان که نگاه نویسنده اش به پرداخت و تألیف آنها پس از انتشار تا به امروز تکرار نشده، با نگاهی به سایر آثار تألیف شده توسط وی و تجربه او در سایر وادی های نویسندگی می تواند تجربه ای بسیار خواندنی و در عین حال لذت بخش به شمار آید.