روش های درمانی موثر برای یاری به زنده ماندن بیماران کرونایی - بی نهایت اس ام اس

به گزارش خبرنگاران از ایسنا، پس از گذشت یکسال و چند ماه از این اپیدمی هنوز درمان سریع و قطعی برای بیماری کووید 19 در دنیا وجود ندارد اما به لطف کوشش دنیای و انجام تحقیقات بی سابقه در سراسر دنیا، در حال حاضر چندین روش درمانی وجود دارد که به بیماران کرونایی یاری می نماید تا از کووید 19 جان سالم به در ببرند.

براساس گزارشی که اخیرا توسط بعضی از اساتید دانشگاه پیتزبورگ آمریکا منتشر شده است، درمان های کووید 19 عمدتا دو مشکل اساسی توانایی ویروس کرونا در بدن و آسیب های ناشی از پاسخ سیستم ایمنی بدن را مورد هدف قرار می دهند.

وقتی ویروسی وارد بدن می شود، سلول ها را تصرف نموده و از آنها برای تکثیر خود استفاده می نماید. در پاسخ نیز بدن سیگنال های التهابی و سلول های ایمنی بدن را برای مبارزه با ویروس، ارسال می نماید که در بعضی از بیماران این پاسخ التهابی می تواند حتی پس از کنترل ویروس در بدن ادامه پیدا نموده و منجر به آسیب در ریه ها و سایر اندام ها خواهد شد.

در این گزارش تاکید شده است که همچنان بهترین ابزار پیشگیری از ابتلا به این بیماری، استفاده از ماسک صورت و زدن واکسن است. واکسن ها سیستم ایمنی بدن را برای مقابله با مهاجمان (ویروس) آموزش می دهند. با خطر عفونت کنترل نشده واکسن ها می توانند خطر مرگ ناشی از کووید 19 را به نزدیک صفر برسانند اما از سوی دیگر ذخایر واکسن محدوده بوده بنابراین درمان برای بیماران آلوده همچنان موضوع مهمی است.

پزشکان این دانشگاه که با بیماران کرونایی کار می کردند آزمایشات دارویی و اقدامات موفقیت آمیزی را دنبال نموده اند که در این گزارش شش روش درمانی که امروزه برای کووید 19 معمولا استفاده می شود بیان شده که براساس زمان بندی مهم خواهند بود.

درمان هایی که می توانند شما را از بیمارستان دور نمایند

درمان امیدوارنماینده برای این بیماری، تزریق آنتی بادی ضدویروس به بدن بیماران با خطر بالای کووید 19 است که این تزریق باید قبل از اینکه بیمار به شدت با این بیماری مبتلا شود، تزریق شود.

بدن ما به صورت طبیعی آنتی بادی ایجاد می نماید تا مهاجمان خارجی را بشناسد و به مبارزه با آنها یاری کند اما فراوری آنتی بادی طبیعی چند روز طول می کشد و از سوی دیگر SARS-CoV-2 که عامل کووید 19 می باشد، سریع تر تکثیر می شود بنابراین مطالعات نشان می دهد که تزریق آنتی بادی به بیمار بعد از آغاز علائم می تواند به محافظت از بیماران در برابر عفونت جدی یاری کند.

آنتی بادی های مونوکلونال: این آنتی بادی های آزمایشگاهی می توانند به SARS-CoV-2 متصل شده و از ورود ویروس به سلول ها و آلوده شدن آنها جلوگیری کند. این آنتی بادی ها شامل Bamlanivimab و درمان ترکیبی casirivimab/imdevimab بوده که توسط شرکت Regeneron ساخته شده است. سازمان غذا و داروی ایالات متحده آمریکا مجوز استفاده اضطراری را برای این روش های درمانی صادر نموده زیرا معین شده است که این روش ها از بیماران پرخطر در برابر بستری شدن در بیمارستان و مرگ ناشی از ابتلا به این بیماری محافظت می نماید.

نکته مهم در این روش این است که اگر بیماران به اندازه کافی بیمار شده و احتیاج به بستری شدن در بیمارستان داشته باشند، هیچ اثر اثبات شده ای برای تاثیر این روش ها بر بیماری تا به امروز گزارش نشده است.

پلاسما درمانی از افراد بهبود یافته در دوران نقاهت: راه دیگر برای انتقال آنتی بادی شامل خون گرفته شده از بیمارانی است که از کووید 19 بهبود یافته اند. پلاسمای نقاهت در درجه اول در محیط تحقیق ارائه می شود زیرا شواهد بالینی تا به امروز گزارش نشده ضمن آنکه مطالعات دیگر هیچ فایده ای را در بیماران بستری نشان نداده است.

به دلیل فرایند رو به رشد جهش یافته های SARS-CoV-2 که ممکن است از درمان آنتی بادی مونوکلونال فرار کند، ممکن است نقشی برای پلاسمای بهبودی به عنوان یک درمان مکمل برای بعضی از بیماران وجود داشته باشد که در این زمینه به تحقیقات دقیق تری احتیاج است.

درمان برای بیماران بستری

هنگامی که افراد به فرم های شدید بیماری مبتلا می شوند به گونه ای که باید در بیمارستان بستری شوند، درمان های آنها نیز تغییر پیدا خواهد نمود.

بیشتر بیماران بستری ناشی از کووید 19، با مسائل تنفسی روبرو هستند و سطح اکسیژن آنها پایین است. اکسیژن کم هنگامی رخ می دهد که ویروس و پاسخ ایمنی مربوطه، به ریه ها آسیب برساند و در نتیجه تورم در کیسه های هوای ریه ایجاد شود که همین امر سبب خواهد شد میزان اکسیژن وارده به خون محدود شود.

بیمارانی که با کووید 19 بستری هستند معمولا برای یاری به تنفس به اکسیژن پزشکی مکمل احتیاج دارند که در این هنگام پزشکان اغلب این کمبود اکسیژن را با داروهای ضدویروسی رمدیسیویر و کورتیکواستروئیدهای ضد التهاب معالجه می نمایند.

رمدیسیویر: رمدیسیویر که در اصل برای درمان هپاتیت C طراحی شده است با تداخل در ساختارهای ژنتیکی ویروس کرونا، از همانندسازی جلوگیری می نماید. مطالعات نشان داده است که این داروها مدت زمان بستری در بیمارستان را کوتاه می نماید و پزشکان ممکن است مدت کوتاهی پس از ورود فرد بیمار به بیمارستان آن را برای بیماران دارای اکسیژن، تجویز نمایند.

کورتیکواستروئیدها: استروئیدها پاسخ ایمنی بدن را آرام می نمایند و برای دهه ها جهت درمان اختلالات التهابی مورد استفاده قرار می گیرند.

این داروها همچنین داروهایی گسترده، در دسترس، ارزان و کاملا مطالعه شده هستند، بنابراین از جمله اولین درمان هایی هستند که برای آزمایشات بالینی کووید 19 وارد می شوند. چندین مطالعه نشان داده که استروئیدها با دوز کم مرگ بیماران بستری در بیمارستان را که احتیاج به اکسیژن دارند، از جمله بیماران بستری در بخش های مراقبت های ویژه یا ICU را کاهش می دهد.

به دنبال یافته های مطالعات RECOVERY و REMAP-CAP COVID-19، استروئیدها در حال حاضر استاندارد مراقبت از بیماران بستری در کووید 19 که تحت درمان با اکسیژن قرار دارند، هستند.

رقیق نماینده های خون: التهاب در بیماری کووید 19 و سایر عفونت های ویروسی می تواند خطر لخته شدن خون را افزایش دهد که سبب حملات قلبی، سکته مغزی و لخته های خطرناک در ریه ها خواهد شد. به بسیاری از بیماران مبتلا به کووید 19 داروهای رقیق نماینده خون همچون هپارین یا انوکساپارین داده می شود تا از لخته شدن خون این بیماران پیشگیری شود.

داده های اولیه یک آزمایش عظیم از بیماران کووید 19 نشان می دهد که بیماران بستری در بیمارستان از دوزهای بالاتر رقیق نماینده های خون بهره مند می شوند.

بعضی از بیماران مبتلا به کووید 19 به حدی بیمار می شوند که برای یاری به تنفس آنها در ICU به مقادیر بالای پشتیبانی از اکسیژن یا دستگاه های تنفس مکانیکی احتیاج دارند. روش های درمانی متعددی برای بیماران ICU در دسترس است اما هنوز معین نشده است که بیماران ICU از دوزهای بالای رقیق نماینده خون بهره مند می شوند یا خیر؟

درمان برای بیماران بدحال

مطالعات نشان داده است که بیماران بستری در ICU به دلیل ابتلا به کووید 19 در صورت دریافت استروئیدها، احتمال زنده ماندشان بیشتر خواهد بود. با این حال استروئیدها با دوز کم ممکن است به تنهایی برای مهار التهاب بیش از حد کافی نباشد.

توسیلیزوماب (Tocilizumab): توسیلیزوماب، یک آنتی بادی فراوری شده در آزمایشگاه است که جهت اینترلوکین -6 که می تواند باعث التهاب طی کووید-19 و سایر بیماری ها شود را مسدود کند.

نتایج جدید حاصل از آزمایش REMAP-CAP که هنوز مورد آنالیز قرار نگرفته، حاکی از آن است که یک دوز توسیلیزوماب در طی یک تا دو روز پس از قرار دادن پیشتیبانی های تنفسی، خطر مرگ بیماران را کاهش خواهد داد.

پیشرفت پزشکی از زمان آغاز همه گیری کرونا چشمگیر بوده است. پزشکان اکنون واکسن، آنتی بادی ضد ویروس برای بیماران سرپایی با خطر بالا و چندین روش درمانی برای بیماران بستری در بیمارستان را در دسترس دارند اما ادامه تحقیقات برای بهبود توانایی ما در مبارزه با بیماری که تا به امروز جان بیش از 2.5 میلیون نفر را در سراسر دنیا گرفته است، بسیار مهم خواهد بود.